تاریخچه جوراب از مصر باستان تا امروز

تاریخچه جوراب چه مدت است که جوراب ها وجود دارند؟ اولین اقلام بافتنی در جوتلند اختراع شد و مربوط به 1500 سال قبل از میلاد است. قدیمی ترین اشیای بافتنی جوراب مانند در گورهای مصری در آنتینوپولیس یافت شد و مربوط به حدود 500 پس از میلاد است. تاریخچه جوراب ها را از قرون وسطی تا به امروز دنبال کنید.

جوراب به عنوان نماد صنعت

قبل از انقلاب صنعتی جوراب و جوراب بافته می شد. اولین جوراب های بافتنی مربوط به حدود 1500 سال قبل از میلاد در یوتلند، که اکنون بخشی از دانمارک است، پیدا شد. اولین الگو دوخت جوراب ساق بلند در قبرهای مصری در آنتینو، در حدود 500 پس از میلاد یافت شد.

برای مدت طولانی، جوراب‌های ساق بلند امتیاز ثروتمندان بود، زیرا ساخت آن یک راز صنفی بود. در قرون وسطی، شلوار و جوراب با هم یک تکه لباس را تشکیل می دادند. بعداً جوراب‌های شلوار بیشتر عوض می‌شدند، زیرا خیلی سریع‌تر کثیف می‌شدند. در نهایت، جوراب‌های ساق بلند به کالایی کاملاً مستقل از لباس تبدیل شدند.

گسترش جوراب

کشیش انگلیسی ویلیام لی (متولد 1550 در ناتینگهام) دستگاه بافندگی را در سال 1589 اختراع کرد و تولید پارچه های بافتنی را بسیار آسان کرد. ملکه الیزابت اول یک جفت جوراب مشکی از لی دریافت کرد، اما از اعطای حق امتیاز برای اختراع خود امتناع کرد، زیرا از شکل خام جوراب وحشت کرده بود و می ترسید شغل را از مردمش بگیرد. اما پادشاه فرانسه هنری چهارم به لی پیشنهاد مالی داد، بنابراین مخترع به روئن نقل مکان کرد و یک کارخانه جوراب ساق بلند ساخت.

دیری نپایید که هوگنوت ها بافندگی بافندگی را در سراسر اروپا گسترش دادند. پس از انقلاب صنعتی، تولید جوراب‌ها که عمدتاً هنوز از پشم بود، آسان‌تر و ارزان‌تر شد و جذابیت خود را در سراسر جامعه اروپا گسترش داد. اکثر جوراب ها (چه در گذشته و چه در حال حاضر) از پشم ساخته شده اند. ما در حال حاضر مواد بسیار متنوعی نسبت به گذشته داریم – از ترمه و پشم مرینوس گرفته تا پیما و پنبه مرسریزه.

عکس جوراب فانتزی

تولید انبوه جوراب

اختراع اصلی کشیش ویلیام لی بیشتر توسعه یافت. در اوایل قرن نوزدهم، اولین قاب‌های بافندگی دایره‌ای ساخته شد که فرآیندی عمدتاً مکانیزه را امکان‌پذیر می‌کرد. در نتیجه، بسیاری از کارگران خانه شغل خود را از دست دادند و بسیاری از تولیدکنندگان جوراب‌سازان را اخراج کردند. در نهایت، با استفاده از مواد ارزان‌تر و پیشرفت تولید کارخانه‌ای، جوراب‌ها به کالاهای بازار انبوه تبدیل شدند. در حدود پایان قرن بیستم، «جوراب»، یک تحویل معمولی جوراب توسط بنیانگذاران سامی لیچتی و مارسل راث اختراع شد. معاصران باهوش دیگر نیازی به نگرانی در مورد خرید جوراب ندارند، زیرا به طور خودکار جوراب های با کیفیت بالا دریافت می کنند. جوراب ها به یک سرویس مبتنی بر اینترنت تبدیل می شوند که باعث صرفه جویی در زمان و هزینه با ارزش مصرف کننده می شود.